Kebun arwah tok di Parit Bengkok

Last time kami balik kampung, kami telah berkesempatan untuk berkunjung ke kebun arwah tok. Sekarang ni Pak Alim la yang jaga dan mengerjakannya... Memang dah banyak perubahan. Tapi memang tersangat lamanya mama tak pergi kebun. 10 tahun lebih ada kot. Tu yang mama rasa dah lain sangat dah. Dah tak cam dah. Nasib baik bawak nizam nazim diorang la jadi tour guide. Hehhe...

Jalan masuk ke kebun. Titi dah uzur. Cadangnya nak buat projek jambatan concrete. Tapi project tak kickoff lagi. Tengok tu air parit depan tu kering. Tinggal lumpur...

Bahagian depan kebun. Dulu kat sini ada pondok. Tempat letak vespa, tempat persalinan dan tempat pembaringan. Tapi sekarang dah tak ada. Tanya Pak Alim, abis tu kalau nak rehat duduk kat mana? Pak Alim kata carilah bawah pokok mana-mana.... Yelah pak alim pun weekend je baru sempat nak jenguk kebun. Tak sempat la nak buat bende extra-extra...

Hehe.. tetiba terselit gambo vespa kat sini... Inilah vespa tok yang telah diupliftkan.. modelnya ialah pak alim...hehheh... fuh macam baru... dulu vespa ni la bawak guni-guni kopi, kelapa, durian, pisang... Kalau nak ikut ramai-ramai, mama selalu duduk eh berdiri kat depan. Kalau hujan boleh nyorok..

Parit kecil yang lalu di tengah-tengah kebun. Ini kat sebelah 'pondok' dulu. Kat sini lah dulu tempat membersihkan diri, bermain air, bermain dengan ikan. Tapi sekarang setitik air pun dah tak ada. Penuh dengan daun-daun pokok je...

Pokok kelapa sawit yang menggantikan pokok kopi. Dah besar-besar juga. Ini yang kat depan. Kat belakang-belakang lagi dah besar dan hasilnya juga sudah boleh dijual. Alhamdulillah.. Dapatlah tambah pendapatan sikit... Pokok-pokok buah ada la juga... manggis, durian, cempedak, ciku... Manggis tengah musim. Durian memang tengah berbuah tapi belum nak gugur lagi so tak dapat la nak merasa. Merasa kedai punya la...

Ah... di mana-mana saja, pasti nak buat action power rangers/ultraman... Kami duk kat depan-depan je tunggu pak alim keluar bawak manggis... nak masuk ke dalam sangat kang makin banyak nyamuk lak.. hehheh...

Isk banyak betul nostalgia kat kebun ni... terutamanya mestilah teringatkan arwah tok... Betapa beliau sangat suka berbudi kepada tanah... dan betul la orang kata kalau kita berbudi kepada tanah, tanah akan berbudi kepada kita... hasil daripada kebun ini jugalah yang membesarkan kami 11 beradik selain dari gaji guru muzik yang dalam rm2k saja masa tu...

Terima kasih kepada pak alim kerana tolong jaga kebun ni...