Hari Ahad minggu yang lepas Aqlan memang mula nampak tak berapa larat. Pagi tu beberapa kali buang air besar so ingatkan dia sakit perut. Tapi bila petang tu dah takde buang-buang air dah. So just monitor je lah. Malam tu tidur awal. Tapi nafas Aqlan semakin laju. Tak boleh tidur sangat malam tu. Bila dah dekat pagi dalam pukul 5 lebih bawak Aqlan turun bawah. Terkejut tengok muka Aqlan bengkak dan agak pucat. Nafasnya pun laju sampai terhinjut-hinjut bahu. Kami terus buat keputusan untuk bawa Aqlan ke Gleneagles. Tapi perlu singgah di klinik dulu untuk dapatkan reference letter.
Bila sampai di klinik, Dr Qahhar check. Dia kata ada kahak kat peparu so advise ambil neb dulu. Pelik juga sebab Aqlan takdelah batuk sangat. Selepas ambil neb, doktor check balik dia kata peparu dah clear tapi nafas Aqlan masih laju. So doktor pun suruh terus bawa ke hospital.
Sampai di klinik Dr Chan, ramainya orang tengah tunggu nak jumpa doktor. Tapi alhamdulillah nurse kat situ pun sangat prihatin, bila nampak Aqlan susah nak bernafas dia terus panggil masuk dulu. Bila masuk je bilik Dr Chan, takde banyak cakap, terus je doktor call HDU untuk admit Aqlan. Terus je suruh saya keluar sebab doktor nak pasang line pada tangan Aqlan. Saya tunggu kat luar sambil mendengar Aqlan jerit-jerit. "Dah.. dah.."
Saya kata kat Dr Chan, Aqlan memang ada batuk-batuk sikit tapi tak teruk sangat. Macamana tiba-tiba boleh jadi macam ni? Apa yang trigger this thing to happen? Dr Chan kata memang boleh jadi macam ni. Mungkin tiba-tiba tekanan dalam peparu jadi terlalu tinggi menyebabkan jantung dia tak kuat nak mengepam darah ke seluruh badan. She even called it as heart failure.
Treatment untuk Aqlan sama macam Aqil selalu - Oxygen, 2 jenis antibiotik, Lasix, KCL dan Captopril. Alhamdulillah pada hari ke-3 Aqlan dah tak perlukan lagi bantuan oxygen kerana oxygen count sudah mencapai tahap yang memuaskan. Bebaslah sikit Aqlan nak bergerak dalam wad tu. Boleh duduk kat tepi tingkap dan mengira lori/bas yang lalu di depan hospital.
Alhamdulillah selepas 4 hari 3 malam, Aqlan telah dibenarkan balik. Nampak dia dah semakin ok tapi sebenarnya masih nampak agak lemah. Badannya pun dah kurus. Bayangkanlah masa mula-mula masuk wad 9.2kg, lepas makan Lasix timbang lagi keesokan harinya tinggal 8.2kg. 1kg tu rupanya air je. Hai... sedih tengok Aqlan yang dah jadi kurus. Hopefully badan dia akan naik balik. Dan alhamdulillah juga dia masih kuat makan. Even masa kat dalam wad hari tu pun masih suka nak makan. Alhamdulillah.
Anak... anak... memanglah menjadi ujian kepada ibu bapa. Ya Allah jadikanlah kami ibu bapa yang sabar dan tabah dalam menghadapi ujianMu. Sembuhkanlah dan sihatkanlah Aqil dan Aqlan.
Treatment untuk Aqlan sama macam Aqil selalu - Oxygen, 2 jenis antibiotik, Lasix, KCL dan Captopril. Alhamdulillah pada hari ke-3 Aqlan dah tak perlukan lagi bantuan oxygen kerana oxygen count sudah mencapai tahap yang memuaskan. Bebaslah sikit Aqlan nak bergerak dalam wad tu. Boleh duduk kat tepi tingkap dan mengira lori/bas yang lalu di depan hospital.
Alhamdulillah selepas 4 hari 3 malam, Aqlan telah dibenarkan balik. Nampak dia dah semakin ok tapi sebenarnya masih nampak agak lemah. Badannya pun dah kurus. Bayangkanlah masa mula-mula masuk wad 9.2kg, lepas makan Lasix timbang lagi keesokan harinya tinggal 8.2kg. 1kg tu rupanya air je. Hai... sedih tengok Aqlan yang dah jadi kurus. Hopefully badan dia akan naik balik. Dan alhamdulillah juga dia masih kuat makan. Even masa kat dalam wad hari tu pun masih suka nak makan. Alhamdulillah.
Anak... anak... memanglah menjadi ujian kepada ibu bapa. Ya Allah jadikanlah kami ibu bapa yang sabar dan tabah dalam menghadapi ujianMu. Sembuhkanlah dan sihatkanlah Aqil dan Aqlan.
 |
| On d way to hospital. Muka bengkak sangat. |
 |
| Di HDU |
 |
| Lost 1kg in one night |
 |
| Cian anak mama |
 |
| Nice view you have there. Nampak KLCC. |
 |
| Baru boleh mandi sebab dah boleh cabut oxygen |
 |
| Favourite spot for the remaining days |
 |
| Tengok apa tu? |
No comments:
Post a Comment